19 λεπτά | Παρασκευή, 7 Ιουλίου 2023
Με αφορμή την παράσταση "Το ρόδο είναι ρόδο" που ενταγμένη στο Φεστιβάλ Αθηνών, παίχτηκε στην Πειριαως 260, σε κείμενο Κατερίνας Λούβαρη-Φασόη, σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη και με τον Χρήστο Στέργιογλου στο ρόλο της "Διονυσίας"-της Δήμητρας δηλαδή. Η "Λόκα", η "Τρελή" δηλαδή, ηρωίδα του Πέδρο Λεμεμπέλ του ακτιβιστή καλλιτεχνη-ορόσημο από τη Χιλή, είναι μυθιστορηματικό πρόσωπο. Η Δημήτρα της Λέσβου δεν ήταν πρόσωπο μυθοπλασίας. Ζούσε κι εκείνη μόνη (όπως κι η Λόκα) στο σπιτάκι της, ήταν υπό ένα συνεχή διωγμό (όπως και η Λόκα στη Χιλή του Πινοσέτ) και αγαπούσε τη μουσική και το χορό (ρεμπέτικα εκείνη, τάνγκο η άλλη, τα "Ξημερώματα" του Ζαμπέτα η μία, το "Tengo Miedo Torero" η άλλη ). Όλα αυτά σκέφτηκα προχθες που Σπαρτάτες και Νίκη κάθισαν στα έδρανα. Η τέχνη υπάρχει για να μας θυμίζει διαρκώς μέσα από παράδοξες εκλεκτικές συγγένειες πόσα, πόσες και πόσους έχουμε ακόμα κι ακόμα να υπερασπιστούμε. © Μιξάζ/σύνθεση/μουσική επιμέλεια: Αντώνης Παπαβομβολάκης (Music Row Studio) ® Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ